Redaktor 
„Uniwersytety, to gwarancja wolności” (…) „Misja uniwersytetu, by wygłaszać różne, nie zawsze pasujące innym poglądy, to istota europejskości” – Donald Tusk.
„Sztuka, to wielkie ucho i wielkie oko świata: słyszy i widzi – ma zawsze drażnić, zawstydzać, budzić sumienie.”
Joseph Conrad
Gdzie bardziej twórczo można się realizować, jeśli nie w akademickiej przestrzeni i… w sztuce? Gdzie rodzą się nowe idee konstruktywnie różniąc ludzi od siebie, jeśli nie na uniwersytecie lub w galerii?… Dlaczego szkoła wyższa zawsze miała autonomię chroniąc ludzi nauki i studentów oraz skąd się wzięła zasada niekneblowania przekazu artystom?… Odpowiadam: z mądrości ludzi, którzy wiedzą, że kipiel idei i pomysłów zawsze pcha nas do przodu, a cenzorskie zakazy i nakazy cofają w rozwoju.
Szósta rano. Wpadające znienacka służby do groźnego bandyty, zbira mogącego mieć broń i ochronę, nikogo nie dziwą. Może się bronić, może atakować, na pewno wezwany dobrowolnie nie zgłosi się na przesłuchanie…. Trzeba go zaskoczyć, złapać, zamknąć, złamać! Stosowanie jednak bez proporcji tej samej zasady wobec bezbronnej kobiety malującej plakaty, to „raczej” już coś innego. Polska A.D. 2019. To Polska braku tolerancji państwa wobec innych postaw, myśli i poglądów. To Polska uzależnianej władzy od głoszących „jedynie słuszne idee”. To w końcu Polska zanikającego pluralizmu i zamierającej demokracji.
Polska dzisiejszych czasów, to kraj, w którym borni się pedofilii, jeśli są nimi księża, krytykuje redaktorów, kiedy na uniwersytetach głoszą swoje poglądy, gdzie o szóstej rano zamyka ludzi, bo mają inne zdanie na przykład na temat wzajemnego stosunku państwa i kościoła, czci się także „bóstwo węgla kamiennego” tak, jakbyśmy żyli w okresie dziewiętnastego wieku. Tymczasem ludzie na Zachodzie zajmują się ochroną klimatu, tworzeniem społeczeństwa cyfrowego, rozwojem robotyki i… planują wrócić już nie tylko na księżyc, ale podbić także inne planety naszego układu. Świat ucieka zostawiając nas z własnymi kompleksami….
Jeśli chcemy się więc wyrwać z tej matni, to musimy pamiętać, iż w demokratycznym państwie wolnych obywateli muszą istnieć niezależne płaszczyzny nieskrepowanego prezentowania nie tylko swoich myśli, ale i swoich wątpliwości. Nie ma lepszych do tego przestrzeni niż akademia i sztuka. Cenzurując te dwa światy, unicestwiamy możliwość twórczych zmian. Wrażliwa kontestacja jest bowiem zaworem bezpieczeństwa dla politycznego systemu państwa. Wątpliwość jest natomiast matką intelektualnego rozwoju. Są one również dowodem obywatelskiej wolności i ludzkiej swobody, ponieważ Ubi dubium, ibi libertas, czyli gdzie jest zwątpienie, tam jest wolność.
Adam Szejnfeld
Poseł do Parlamentu Europejskiego
