Symbolem jest różowa wstążka.

Październik to miesiąc świadomości raka piersi. Szczególnie w tym czasie, bo powinny zawsze,  popularyzowane są informacje związane z profilaktyką, diagnostyką oraz terapią nowotworów piersi.

Uważa się, że podstawową zasadą profilaktyki jest samobadanie piersi, które kobieta powinna wykonywać regularnie już od 20 roku życia. Ważnym badaniem jest także mammografia, kierowana w szczególności do grup pacjentek najbardziej zagrożonych rakiem piersi.

Nowotwór piersi należy do najczęściej diagnozowanych nowotworów złośliwych na świecie. Co roku rozpoznaje się go 1,7 mln kobiet, w tym ok. 18 tys. w Polsce. Rak piersi to także najpopularniejsza przyczyna zgonów kobiet (15%) – coraz częściej przedwczesnych. Co roku z tej przyczyny umiera pół miliona kobiet na całym świecie. 80% wszystkich przypadków zachorowań dotyczy kobiet po 50. roku życia.

Działania ukierunkowane na zapobieganie i leczenie raka piersi stały się jednym z największych wyzwań w dziedzinie opieki zdrowotnej w skali całego świata. Z jednej strony, rak piersi spośród różnych chorób nowotworowych wyróżnia się coraz lepiej rozumianym wpływem czynników dziedzicznych i mutacji nabytych przez komórki nowotworowe na przebieg choroby i wybór optymalnego leczenia. Ugruntowana pozycja badań przesiewowych, rosnąca wiedza na temat innych obszarów profilaktyki, a także poprawiająca się diagnostyka i coraz większa liczba opcji terapeutycznych rosnącej skuteczności wyróżniają tę chorobę.

Niestety, rak piersi dotyka coraz młodsze kobiety, rozwijając się wówczas u osób w pełni aktywnych w życiu zawodowym i rodzinnym. Nowotwór rozpoznawany jest często w zaawansowanym stadium, w szczególności w krajach z relatywnie niskim poziomem świadomości zdrowotnej, w tym w Polsce. Mimo dokonującego się obecnie gwałtownego postępu w zakresie „dopasowywania” leczenia do specyficznych cech biologicznych nowotworu i cech chorego oraz stosowania nowocześniejszych, mniej obciążających i mniej negatywnie wpływających na jakość życia metod terapii, rak piersi nadal jest chorobą u wielu chorych postępującą, którą jednak w coraz lepszy sposób możemy kontrolować i leczyć na prawie każdym etapie jej przebiegu.