Maria Skłodowska - Curie “Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć.”

Ignacy Paderewski “Droga do sukcesu pełna jest kobiet popychających swych mężów.”

Theresa Mary May

Redaktor admin on 18 Lipiec, 2016 dostępny w Sylwetki. Możesz śledzić odpowiedzi do tego wpisu poprzez RSS 2.0. Nie ma możliwości pozostawienia odpowiedzi.

fot. UK Home Office

Theresa Mary May z domu Brasier, ur. 1 października 1956 w Eastbourne, brytyjska polityk, liderka Partii Konserwatywnej, pierwsza kobieta przewodnicząca Partii Konserwatynej* od 13 lipca 2016 premier Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (jako druga w historii).

Nowa Pani Premier Wielkiej Brytanii jest absolwentką Uniwersytetu w Oksfordzie, gdzie q 1977 r. uzyskała licencjat z georafii. W latach 1977-1983 była pracownikiem Banku Anglii. Później Następnie została konsultantką ds. finansów w UK Payments Administration, brytyjskiej odpowiedniczce polskiej Krajowej Izby Rozliczeniowej. W tym czasie zaczęła swoje pierwsze kroki w polityce. W 1986 została wybrana do rady do rady londyńskiej dzielnicy Merton, gdzie w latach 1988–1990 stała na czele komisji edukacji, a od 1992 do 1994 była wiceprzewodniczącą frakcji Partii Konserwatywnej[1]. W 1992 i 1994 dwukrotnie bez powodzenia kandydowała do Izby Gmin. Swój pierwszy mandat parlamentarny uzyskała w 1997 r. startując z okręguy wyborczego Maidenhead.

W 2002 r. Theresa May jako pierwsza w dziejach kobieta została przewodniczącą Partii Konserwatywnej.* A rok później została członkiem Tajnej Rady** oraz weszła do gabinetu cieni, kierowanego przez Michaela Howarda, gdzie powierzono jej kwestie transportu i środowiska. W 2004 przeniesiono ją na stanowisko ministra ds. rodziny w gabinecie cieni, a po wyborach z 2005 roku do jej zakresu obowiązków dodano jeszcze kwestie kultury, mediów i sportu. Gdy na czele partii pod koniec roku 2005 stanął David Cameron, mianował ją „cieniem” przewodniczącego Izby Gmin. W 2009 objęła w gabinecie cieni pieczę nad sprawami emerytur i pracy.

Po wyborach z maja 2010 roku i powstaniu gabinetu Davida Camerona objęła w nim funkcje szefa resortu spraw wewnętrznych oraz ministra ds. kobiet i równości[2]. Tym samym – według tradycyjnej hierarchii brytyjskich ministerstw – stała się najwyżej postawioną kobietą w nowym rządzie. Podczas rekonstrukcji gabinetu w 2012 straciła stanowisko ministra kobiet i równości, ale pozostała szefową resortu spraw wewnętrznych. Po wyborach w 2015 roku, w których konserwatyści zdobyli samodzielną większość w Izbie Gmin, pozostała na dotychczasowym stanowisku.

Po referendum w sprawie wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej i rezygnacji Davida Camerona, wystartowała w wyborach na lidera Partii Konserwatywnej. 11 lipca 2016, po wyeliminowaniu i wycofaniu się pozostałych kandydatów, została ogłoszona liderem Partii Konserwatywnej. 13 lipca 2016, po złożeniu dymisji przez Davida Camerona i wręczeniu misji tworzenia nowego rządu przez królową Elżbietę II, stała się drugą kobietą premierem po Margaret Thatcher, która piastowała urząd w latach 1979-1990, oraz pierwszą w XXI wieku.

* należy pamiętać, że w Wielkiej Brytanii przewodniczący partii nie kierują nią, gdyż tym zajmuje się lider; rola przewodniczącego bardziej przypomina sekretarza generalnego partii w Polsce

** Tajna Rada Wielkiej Brytanii (Tajna Rada Jej Majestatu; ang. Her Majesty’s Most Honourable Privy Council, potocznie Privy Council, do 1 maja 1707: Tajna Rada Anglii) – ciało doradcze władcy Zjednoczonego Królestwa. Tajna Rada była w przeszłości wpływowym organem władzy, współcześnie prawie wszystkie jej uprawnienia zostały scedowane na jedną z jej komisji – gabinet. Obecnie uprawnienia Rady dotyczą głównie kwestii wymiaru sprawiedliwości i rozpatrywane są najczęściej przez Komitet Sądowniczy. Król lub królowa, działając w oparciu o ustalenia rady, nosi tytuł King-in-Council lub Queen-in-Council.

źródło informacji oraz zdjęcia: Wikipedia

Brak możliwości dodania komentarza

Zaloguj się / Realizacja - Medianet (info@medianetinteractive.pl)